Teoria programowania: Start, komentarze, formatowanie

article-thumbnail

Wstęp, komentarze

Poniższy materiał ma za zadanie być jak najbardziej ogólnikowy, w celu ułatwienia Ci głównie wdrożenia się w dowolny język proceduralny oraz obiektowy – wiadomości składniowe mają w wielu wypadkach zastosowanie w językach takich jak C, C++, Java, C#, JavaScript oraz PHP. Warto pamiętać, że każdy język ma trochę inne podejście do pewnych aspektów, tak więc należy zapoznać się również z dokumentacją omawianego języka.

Oto Twój nowy przyjaciel, Pan Dokumentacja.

Podczas pisania kodu wykorzystujemy pewne cechy języka programowania, które pozwalają nam odtworzyć dany algorytm w języku programowania. Większość języków programowania wymaga zamknięcia danej czynności za pomocą znaku kończącego, często jest to średnik ;.
Przykładowy program:

Czynność A; Czynność B; Czynność C;

Ważną cechą języków programowania jest możliwość pisania komentarzy, czyli sekcji, które nie są kompilowane. Komentarze są używane w celu wyjaśnienia kodu osobom postronnym lub przypomnienia sobie pewnych funkcji programu bez analizowania jego kodu.

Przykładowe typy komentarzy:

/*
komentarz składający się z wielu linijek
*/
// komentarz składający się z jednej linijki
/**
* komentarz generowalny do pliku XML/HTML
* @param parametry programu
* @author autor programu
*/

Części schematu blokowego oznaczające rozpoczęcie, przerwanie, przeniesienie lub zakończenie ilustrujemy elipsoidalną figurą, inaczej zwaną blokiem granicznym lub etykietą. Komentarz zamieszczamy przy użyciu linii przerywanej. Połączenia pomiędzy poszczególnymi elementami schematu blokowego, realizujemy za pomocą strzałek skierowanych w stronę następnej czynności. Schemat blokowy czytamy według kierunku strzałki.

Przykładowa struktura z pominięciem ciała programu:

Formatowanie, sekwencje ucieczki

Aby wypisać dowolny tekst za pośrednictwem instrukcji wypisującej, zwykle zapisujemy go w zamkniętym cudzysłowiu lub apostrofie.

Przykładowy program:

Wypisz "Witaj świecie";

Możemy wypisywać tekst, dodatkowo dokonując jego formatowania za pośrednictwem sekwencji ucieczek, czyli sekwencji zapisywanych w nawiasach, w postaci złożonej z ukośnika odwrotnego \ i małej litery. Służą one również do zapisu znaków, które zwykle kompilator odczytuje za kluczowe dla składni danego języka (na przykład cudzysłów).

Przykładowe sekwencje ucieczek:

/* 
   \n - nowy wiersz     \t - tabulator 
   \" - cudzysłów       \’ - apostrof 
   \\ - ukośnik odwrotny	
*/

Przykładowy program z sekwencją ucieczki:

Wypisz ‘ Witaj świecie! Jak się masz?\nTutaj przerzuciłem tekst do nowej linii za pomocą \"\\n\" ‘;


Program napisany w języku Java w NetBeans IDE.

Autor tekstu: Jacek Woźniak