Chcesz zacząć tworzyć modele do filmów animowanych? Czy bardziej interesuje cię formowanie graficznej zawartości gier komputerowych? Bądź raczej myślisz o wizualizacji trójwymiarowej projektów architektonicznych? Lub chcesz stworzyć uroczego delfinka, którego wydrukujesz za pośrednictwem drukarki na ciekły plastik? Wszystkie te zajęcia spaja jeden termin: grafika 3D.
Trzy proste kroki do
ROZPOCZĘCIA PRZYGODY Z GRAFIKĄ 3D
SPIS TREŚCI
Wstęp.
Zainspiruj się.
Znajdź swoje narzędzie.
Zacznij tworzyć!
Wstęp
Chcesz zacząć tworzyć modele do filmów animowanych? Czy bardziej interesuje cię formowanie graficznej zawartości gier komputerowych? Bądź raczej myślisz o wizualizacji trójwymiarowej projektów architektonicznych? Lub chcesz stworzyć uroczego delfinka, którego wydrukujesz za pośrednictwem drukarki na ciekły plastik? Wszystkie te zajęcia spaja jeden termin: grafika 3D. Grafika trójwymiarowa występuje w takich działach sztuki jak rzeźba, architektura czy diorama. Od grafiki konwencjonalnej, dwuwymiarowej grafiki, której przedstawicielami są między innymi obraz, zdjęcie czy ilustracja różni się istnieniem trzeciego wymiaru, czyli głębokości.
Obiekt dwuwymiarowy Obiekt trójwymiarowy
Jednak pomimo tej różnicy, wiele rzeczy pozostaje niezmiennych. Grafika 3D jest również narzędziem, za pomocą którego możemy przekazywać wiedzę o właściwościach obiektu, a znajomość podstaw kompozycji, proporcji, stosunku kolorów zdecydowanie pomaga.
Model małpki Suzanne w widoku siatki w programie Blender.
Obiekty w programach do grafiki trójwymiarowej są przedstawione jako połączenia punktów, które są umieszczone na osi XYZ, czyli osiach odpowiadających długości, szerokości i wysokości. Modelowanie w programach do grafiki 3D przebiega w większości na operacjach na siatce 3D, na jej punktach (verticles), krawędziach (edges) oraz na ścianach (faces). W zależności od ilości punktów na powierzchni, model może być bardziej, lub mniej szczegółowy. Im bardziej szczegółowy obiekt, tym więcej miejsca w pamięci zajmuje, oraz tym dłużej zajmuje obliczanie danych własności obiektu, takich jak model kolizji obiektu (czyli w jaki sposób obiekty uderzające o jego powierzchnie będą reagować).
Zmodyfikowany model małpki Suzanne wyrenderowany za pomocą programu Blender.
Rozróżnia się tutaj dwa rodzaje szczegółowości modeli, które są dość subiektywnymi i zależnymi od technologii wartościami. Są to modele High Poly, czyli szczegółowe, oraz Low Poly, czyli modele nieszczegółowe. Samo wyrażenie Poly jest skrótem od polygon, czyli wielokąta. Podział ten zaś jest subiektywny ze względu na to, jaki obiekt jest modelowany. Czy jest to obiekt pierwszoplanowy, czy drugoplanowy i tak dalej. Modele szczegółowe są używane głównie do prezentacji, bądź do przedstawienia danej sceny statycznej (gdzie obliczanie i przetwarzanie zależności pomiędzy oświetleniem, obiektami i ich właściwościami zwany jest renderowaniem), natomiast nieszczegółowe do gier komputerowych czy animacji (gdzie proces renderowania obejmuje każdą klatkę animacji).
Często programy do grafiki 3D umożliwiają również nadawanie konkretnym ścianom bądź punktom nadawanie danej faktury, materiału i wypukłości. Jest to realizowane za pomocą grafik dwuwymiarowych – tekstur. Aby przenieść teksturę na model 3D należy wcześniej rozłożyć siatkę obiektu trójwymiarowego na siatkę dwuwymiarową, czyli należy dokonać UV unwrappingu.
1. Zainspiruj się.
W grafice trójwymiarowej jest ważne to, by zebrać bazę inspiracji, która pozwoli stworzyć obiekt, wcielić Twoją koncepcję w życie. Zresztą nie jest to praktyka zarezerwowana tylko dla grafików 3D, bo cóż innego bowiem robił malarz, rozstawiając sztalugę przed bezkresem terenu, budynkiem, postaci? Aby zebrać inspiracje wystarczy użyć przeglądarki internetowej (w moim wypadku Google.com), wyszukując terminy, które miałyby zostać zawarte w Twojej pracy. Przykładowo możemy wyszukać termin związany z średniowieczem. W tym wypadku, niech będzie to zamek.
Już na wstępie dostajemy parę propozycji, w jaki sposób możemy przedstawić średniowieczny zamek. Obecnie jest to o wiele łatwiejsze, gdyż pozwala nam przy minimalnym nakładzie pracy uzyskać wynik. Warto być jednak wybrednym podczas wybierania referencji.
2. Znajdź swoje narzędzie.
Aby zacząć pracować z grafiką 3D, należy znaleźć odpowiednie narzędzie do jej edycji. Warto rozpatrzyć następujące cechy narzędzi do grafiki 3D:
– Możliwości:
Czyli to, na co pozwala dane oprogramowanie do obróbki modeli 3D. Czy narzędzie służy do tworzenia i projektowania obiektów szczegółowych (wszelkiego rodzaju projekty architektoniczne, urządzeń), czy do tworzenia modeli wykorzystywanych w grach komputerowych, wizualizacjach oraz animacji komputerowej.
– Wsparcie twórców i społeczności:
Czyli to, czy narzędzie jest rozwijane przez twórców, czy są tworzone poradniki dotyczące danego narzędzia oraz czy są rozwiązywane problemy z narzędziem.
– Cena:
Czy narzędzie ma cenę współmierną do możliwości oraz do zasobności portfela przyszłego grafika.
– Licencja:
Czy licencja pozwala na komercyjne (zarobkowe) wykorzystanie modeli stworzonych za pośrednictwem danego narzędzia.
Obecnie dostępnymi do użytku narzędziami do modelowania są m.in:
– Blender https://www.blender.org/
– 3ds Max http://www.autodesk.pl/products/3ds-max/overview
– Maya http://www.autodesk.pl/products/maya/overview
– Cinema 4D https://www.maxon.net/en/products/cinema-4d/overview/
– ArchiCAD http://archicad.com/en/
– Wings 3D http://www.wings3d.com/
Pozwolę sobie omówić cechy narzędzi za pomocą programu Blender:
– Możliwości:
Tworzenie siatek trójwymiarowych oraz ich eksportowanie do wielu rozszerzeń. Siatki trójwymiarowe można edytować między innymi za pomocą narzędzia edycji (Edit Mode) i rzeźbienia (Sculpt Mode). Siatki można dostosowywać za pomocą licznych modyfikatorów, które pozwalają miedzy innymi na: stworzenie lustrzanego odbicia obiektu (Mirror), zagęszczenia punktów na siatce (Subdivision Surface) czy uproszczenia modelu (Decimate). Blender umożliwia również stworzenie animacji, rozłożenie siatki modelu do grafiki dwuwymiarowej (w celu nadaniu mu odpowiedniego wyglądu, czyli tzw. procesu teksturowania), stworzenie sceny z wieloma modelami a nawet stworzeniem prostej gry komputerowej na silniku graficznym tego programu.
– Wsparcie twórców i społeczności:
Program jest wciąż rozwijany, a społeczność tworzy kolejne poradniki i materiały dotyczące tego programu.
– Cena:
Blender jest darmowy. Jest udostępniany na licencji pozwalającej na modyfikowanie kodu źródłowego programu.
Więcej na: https://www.blender.org/about/license/
– Licencja:
Licencja pozwala na komercyjne wykorzystanie modeli stworzonych za pośrednictwem narzędzia Blender.
3. Zacznij tworzyć!
Aby być grafikiem 3D należy tworzyć. Nie przejmuj się błędami oraz problemami z oprogramowaniem graficznym. Zacznij tworzyć, małymi kroczkami, od najprostszych do najbardziej skomplikowanych modeli. Te skomplikowane modele często tak naprawdę składają się z wielu prostych działań, które będziesz wykonywał przy prostych modelach i paru nowinkach. Warto też uczyć się z materiałów tworzonych przez innych użytkowników danego narzędzia, poniżej wymienię Ci parę kanałów Youtube, na których znajdują się dobre, szczegółowe poradniki dotyczące modelowania 3D za pomocą narzędzia Blender.
BlenderGuru: https://www.youtube.com/user/AndrewPPrice
Piotr Arłukowicz https://www.youtube.com/user/piotao
Poza tym, czasami warto zobaczyć, co inni stworzyli. Umożliwiają to między innymi serwisy takie jak:
– https://sketchfab.com/
– https://www.artstation.com/
Warto również zaopatrzyć się w spis skrótów klawiszowych do danego programu, aby usprawnić swoją pracę z programem.